Nog even een berichtje over Frankrijk.

De CPE die nog maar een week in werking was (wet die toelaat dat arbeiders onder de 26 de eerste 2 jaar dat ze in dienst zijn zonder reden ontslagen worden) is door het luid protest afgevoerd.
Dit wordt terecht als een overwining tegen het neoliberalisme gezien. Het toont aan dat de cynisi ongelijk hebben en strijd loont.

Hier enkele fotos die ik vorige week in Parijs nam:
Place de le Bastielle:

Place de la Republique

Ze staan op MIJN MSN SPACE

Nu zeggen de vakbondsleiders tevreden te zijn, tercht uiteraard, alleen zouden ze het daar niet bij moeten laten. Nu de kracht van een massamobilizatie weer gebleken is, kan deze ook tegen de CNE gebruikt worden. De CNE is al langer van kracht en komt op hetzelfde neer als de CPE maar dan voor alle werknemers in een bedrijf met minder dan 20 arbeiders in diest.n Als de beweging nu toch stopt,zal ze wel weer snel op gang komen zodra de neoliberale aanvallen weer op het toneel verschijnen. Chirac weet dat en houd zich nu wel even in. Tot de volgende verkiezingen ?

-- Edited by Anre Lea at 15:34, 2006-04-12

Hazo ik krijg tegenkanting. Blij dat het deze keer niet tot twee sloganeske zinnen beperkt is, zodat ik kennis kan nemen van de inhoud. Met me beschuldigen van domme onwetendheid ga je me echter niet overtuigen. Laten we het dus liever op een inhoudelijke discutie houden.

Het gaat me niet over de persoon van Chirac, dat hij geen kandidaad is maakt dus niks uit, eender welke neoliberaal zijn plaats inneemt zal grotendeels hetzelfde beleid voeren. Heb ik niet op de radio gehoord dat Villepin geen ontslag nam omdat hij het presidentschap ambieert? En deze stonden nu toch wel even heel duidelijk op dezelfde lijn wat de CPE betreft.

Uiteraard vindt niet iedereen het leuk dat er gestaakt en betoogd wordt. Een staking is per defenietie een tijd van problemen. Ook voor wie staakt, zij zijn voor de stakingsperiode hun loon kwijt(studenten die bezetten hun les). Om een staking of bezetting te krijgen moet hiervoor dus veel volk overtuigd worden om een moeilijke periode tegemoet te gaan. Dat doe je niet voor niets. Je doet het omdat je overtuigd bant dat je zo verbeteringen kan afdwingen, of in dit geval dus verergering kan tegenhouden.

De overlast van acties die altijd zo opgeblazen wordt in de media moet dus niet op de rekening geschreven worden van zij die terechte eisen willen afdwingen, maar is te weiten aan hen waartegen it protest gericht is.
Dat de regering toch verkozen is door de fransen en ze dus maar hun bek moeten houden vind ik geen argument. Deze verkozen regering zou verondersteld worden een beleid te voeren in naam van die bevolking. In een perfecte democratie zou het dus niet nodig te zijn ertegen te protesteren, daar perfectie niet bestaat is het dichtste benadering dat deze beleidvoerders zich schikken naar zei die hen verkozen of vervangen worden als blijkt dat ze niet de belangen van de bevolking verdedigt. Nu kan je je ongenoegen echter pas jaren later uiten, en wat is het alternatief waar je op kan stemmen? Mensen zijn het gewoon geworden om voor hen te stemmen die het minste kwaad vertegenwoordigen.

Je mekt dat het de leden van de vakbonden zijn die verder willen gaan in hun protest, in tegenstelling tot in hun warm zitje oon te vakbondstop de regering te vriend willen houden. Dat is in belgië zo maar ook in Frankrijk.
Ik had geen vlag bij om mee te zwaaien in de straten van Parijs. Ik had dat mss wel leuk gevonden, maar ik was er vooral om met de mensen te discutiëren. En het waren deze mensen in de straat die het volmondig met me eens waren dat er nood was aan een Gréve general (en voor meer en 24 uur) om het volledig 'jongerenbanenplan' (dat deze banen vooral onzeker, deeltijds en flexiebel moet maken) weg te kijgen. En hierbij wezen ze naar de vakbondsleiding als rem die de beweging zo snel mogelijk wil uitverkopen.
Ik ben er dus ook zeker voor dat er meer dialoog binnen de vakbond komt. Dit zal er niet aleen toe leiden dat meer mensen zich vertegenwoordigd voelen, maar deze mensn zullen juist radicalere acties voeren.
In Frankrijk is er ook geen sociaal overleg, waarin de arbeiders dus wat inzeg krijgen via de vakbonden.

Het klinkt natuurlijk heel mooi dat deze regering de ondankbare taak op zich heeft genomen om recht te zetten wat te lang is vergeten.
Met dat de problemen (zoals alochtonen bijeensteken in blokken in de voorstad) door sosialisten zijn veroorzaakt voel ik me niet aangesproken. Als het al genoeg is om jezelf socialist te noemen om er een te zijn moet ik dus geloven dat ons onderwijs door een socialist aangevallen wordt. Mischien is je ook eens te informeren wat socialisme is.
Feit is echter dat met de huidige maatregelen de problemen aleen groter worden.
Een vriend van me (niet eens een marxist) vergeleek het met een voetschimmel die ja gaat bestrijden met een zalf die zeker kanker veroorzaakt.

Het neoliberalisme waar elke europese regering zich schuldit aan make houd in dat het investereerds hoopt te lokken door hen kados allehanden te geven en om dit te betalen worden de mensen die moeten werken voor hun brood hun rechten afgepakt.