Gubert wordt trg gezoge in de tijd en staat weer pal voor Schatje,
met de mot in ontvangst genome,

Onze Ron met zijn aambeien in openlucht,
breekt een wereldrecord (die in Guiness World Records zal worden opgenome)
met spetterpoep en na enkele uren bengelend aan die liniaan....

Jean-Louis zette terneergeslagen zijn computer af. Dat is nu al de zesde keer dat hij opnieuw probeerde om zijn volgende boek te schrijven en weer lukt het niet. Gurbert is anders toch zijn favoriete personage? Waar zijn de muzen? Hij was nu weer 6 dagen bezig. Drie hoofdstukken en maar drie bladzijden! DRIE BLADZIJDEN ! Met weemoed dacht Jean-Louis aan zijn mooie tijd toen hij alleen maar examens moest afleggen. Had hij toen maar doorgezet. Traag slofte hij naar de keuken voor een volgende tas koffie ...

ne walrus met een roos potske op. diene walrus moest weten waar em coeckie kon vinden, zij had hem nodig voor een of andere dissectie. jean-louis vol met medelijden (of het over het roze mutsje gaat of over de dissectie van coeckie laat ik in het midden) zei...

...sloot Gurbert Word af, en besloot hij dat het schrijven van verhalen over uitgebluste schrijvers van avonturenverhalen misschien toch geen goed idee was in de examenperiode. Hij had 2 dromen: succesvol schrijver worden, en een indiana jones-achtige avonturenheld zijn. Hij had dan maar besloten een verhaal te schrijven over Jean-Louis, een succesvol schrijver met een writers block, die verhalen schreef met Gurbert als hoofdpersonage.

Maar nu zat hij zelf dus met een writers block. Gurbert besloot daarom dat het tijd was om zelf op avontuur uit te trekken in plaats van zijn dromen te projecteren in een geschreven vorm. Wat zou Freud daarover gezegd hebben, moest hij nog leven... Neen! het was tijd om actie te ondernemen. Hij nam zijn rugzak, vulde hem met 5 kilo pure chocola als extra-organismale energiereserve, reisde naar Amsterdam, en stapte op de intercity Amsterdam-Moskou, met het plan om de transsiberische express te nemen naar china en daar panda's te knuffelen alvorens het laatste exemplaar zou uitsterven. De trein naar Moskou was nog maar pas vertrokken, of er kwam een oude bekende zijn slaapcompartiment binnen...

terwijl het 1750 km naar het Westen, in België begon te regenen...

Hoofdstuk 4 : de avonturen van Pluis de trouwe viervoeter

er sprak opnieuw een stem uit de hemel : " dit hoofdstuk gaat over Pluis de trouwe viervoeter"

Steven was een zeer knappe eunuch die de harem moest bewaken van ene zekere ...

Ja inderdaad,
onze ecotampon heet Pluis, maar waarom ben je veilig met Steven? Vroeg het vriendinnetje zich af

Nathalieeee, Tooooooon! riep et vriendinnetje...
maar er kwam geen antwoord,
(door de kleine gestalte had nathalieke de gave van 'invisibiliteit' ,Toon verstopte zich gwn achter zen haar en competoeter)

Joeeehoeeew....

het verstrekken van de naakte waarheid, niet om te zeggen dat ze deze informatie zelf heeft:

Na alle commotie (en deels ook uit pure schrik voor onverwachte epilepsie-verwekkende nieuwsflitsen) kreeg Gurbert het ineens veel te benauwd. In ware Batman stijl kroop hij door de afvoer van dn poembak om vervolgens onder riooldeksel nr. 67 te belanden. Wetend dat dit eigenste riooldeksel een van de meest speciale riooldeksels ter Vlaanderen is, aarzelde hij even om het open te draaien...
"hmm..." dacht hij luidop "als ik t deksel naar de ene kant opendraai, kom ik uit in t fort, alswaar k n verkwikkend en schrikverhelpend luchtje kan gaan scheppen...als k echter naar dn andere kant draai..kom ik uit in godvergeten landen onder vreemde horizonten..."
Met de moed der wanhoop draaide Gurbert het deksel open volgens de wijzerkes van de klok en stak zijn hoofd naar buiten...

zijn zus...

drugsvangst, in een klein lokaal politiebureeltje...